پژوهشهای آسیبشناسانه، از پژوهشهای ضروری در زمینه تبلیغ دین است. در مطالعات انجامشده، درخواست اجرت مالی در برابر تبلیغ دین، بهعنوان یکی از آسیبهای اخلاق تبلیغ دین مطرح است؛ اما برونرفت از این آسیب، بدون شناسایی منشأ بروز آن، امکان ندارد. بررسی مواجهه بانوان مبلّغ با مسئله مذکور، از راههای شناسایی منشأ بروز این آسیب است. بنابراین، نگارنده برای دستیابی به هدف مذکور، به مطالعه تجارب بانوان مبلّغ سرشناس شهر قم پرداخته است. رویکرد منتخب پروژه، رویکرد کیفی است که داده‌ها با مصاحبه‌های شفاهی از میدان تحقیق جمع‌آوری و تحلیل شده‌اند.
یافتهها میرساند که مبلّغان زن، در مواجهه با اجرت مالی بهازای تبلیغ دین، سه دستهاند: مخالف تعیین و توقع اجرت مالی، موافق تعیین و توقع اجرت مالی و مخالف تعیین، اما موافق توقع اجرت مالی. دسته دوم با قصد درآمدزایی، و دسته سوم با ضعف در انجام فعالیت تبلیغی، به تبلیغ دین آسیب میزنند. از دیدگاه مصاحبهشوندگان، راهکارهای مقابله با آسیب دسته دوم، الزام مبلّغان به داشتن مجوز تبلیغی، تقویت روضهخوانی و مداحی مبلّغان معتبر و تقویت علمی ـ اخلاقی مبلّغان روضه‌خوان است و راهکارهای مقابله با آسیب دسته سوم، شامل به رسمیت شناختن پرداخت مالی به بانوان مبلّغ، تعریف مشاغل درآمدزا، معرفی مبلّغان توانمند به مردم، کمکردن هزینههای تبلیغی و تقویت روحیه اخلاص با اشتراک تجارب تبلیغی است.
)