شیخ عبدالکریم حائری (1238-1315ش)، صاحب آثاری به فارسی و عربی بود. در روزگار ایشان، رویدادهای سیاسی و سرکار آمدن رضاخان، شرایط خاصی را برای جامعه دینی و به‌ویژه حوزویان پیش آورد که رویکردهای تبلیغی حوزه را گسترش داد؛ زیرا رویکردهای علمی هواداران دولت، رهیافتی پژوهشگرانه در تقابل با آنان میطلبید. این پژوهش، در پی واکاوی چگونگی پژوهشهای حوزوی در عصر آیت‌الله حائری، و رویکرد پژوهشی حوزه علمیه در این دوره با هدف دستیابی به راهبردهای پژوهشی حوزه علمیه در عصر شیخ عبدالکریم، شناخت کیفیت پژوهش و سبک‌شناسی تحقیقات آن عصر است. این مطالعه، بر اساس تحقیق کتابخانهای با روش توصیف و تحلیل تاریخی دادهها، این نتایج را به دست میدهد که شیخ عبدالکریم، ضمن فراهم کردن بستر پژوهشی برای طلاب، آنها را به نویسندگی تشویق کرده و سیاست‌های نوشتاری را نیز در قالب «برآوردن نیاز علمی جامعه دینی»، «تقابل با نوشتههای ضدّ دینی دولت پهلوی» و طیف «دگراندیشان» طراحی و اجرا نموده است. ازاین‌رو، پژوهشهای حوزوی، زمینهای برای نشر اندیشه‌های سیاسی حاج شیخ نیز به شمار میرفت
فلاح زاده, احمد, & رضوی, سید عباس. (1403). رویکردهای پژوهشی حوزه علمیه عصر آیت‌الله حائری (1301-1315ش). دو فصلنامه پژوهشنامه تبلیغ اسلامی, 4(10), 104-127. doi: 10.22081/jip.2023.67528.1100
MLA
احمد فلاح زاده; سید عباس رضوی. "رویکردهای پژوهشی حوزه علمیه عصر آیت‌الله حائری (1301-1315ش)". دو فصلنامه پژوهشنامه تبلیغ اسلامی, 4, 10, 1403, 104-127. doi: 10.22081/jip.2023.67528.1100
HARVARD
فلاح زاده, احمد, رضوی, سید عباس. (1403). 'رویکردهای پژوهشی حوزه علمیه عصر آیت‌الله حائری (1301-1315ش)', دو فصلنامه پژوهشنامه تبلیغ اسلامی, 4(10), pp. 104-127. doi: 10.22081/jip.2023.67528.1100
VANCOUVER
فلاح زاده, احمد, رضوی, سید عباس. رویکردهای پژوهشی حوزه علمیه عصر آیت‌الله حائری (1301-1315ش). دو فصلنامه پژوهشنامه تبلیغ اسلامی, 1403; 4(10): 104-127. doi: 10.22081/jip.2023.67528.1100
)