تبلیغ دین، بهعنوان یک کنشگری از سوی مبلّغان دین، مشمول هنجارهای اخلاقی واقع شده و خود بهنوعی در دایره اصول و قواعد اخلاقی قرار گرفته است. این کنشگری، اگر در یک جامعه چندصدایی قرار گیرد، به طور حتم، از شاخصهها و ویژگیهای خاصی برخوردار خواهد بود. در این نوشتار، با بهره گرفتن از منابع معرفت اخلاقی، به روشی توصیفی ـ تحلیلی، به تبیین نظام اخلاقی تبلیغ دین در جامعه چندصدایی همت گذاشته شده و تصویری اجمالی از آن ارائه گردیده است. در این مقاله، نخست مبانی چهارگانه این نظام، یعنی: «مبانی هستیشناختی، معرفتشناختی، الهیاتی و انسانشناختی» ترسیم شده و سپس، نظریه ارزش (نظریه ارزش چندسطحی) نظام مزبور تبیین گردیده و در ادامه، بنیادینترین اصل و هنجار اخلاقی (اصل محبت و نیکخواهی)، در آن مورد تحلیل واقع شده و در نهایت، قواعدی که از اصل مذکور منشعب میشوند، بیان گردیده است.
حسینی قلعه بهمن, سید اکبر. (1403). اخلاق تبلیغ دین در جامعه چندصدایی. دو فصلنامه پژوهشنامه تبلیغ اسلامی, 5(11), 7-34. doi: 10.22081/jip.2024.69904.1123
MLA
سید اکبر حسینی قلعه بهمن. "اخلاق تبلیغ دین در جامعه چندصدایی", دو فصلنامه پژوهشنامه تبلیغ اسلامی, 5, 11, 1403, 7-34. doi: 10.22081/jip.2024.69904.1123
HARVARD
حسینی قلعه بهمن, سید اکبر. (1403). 'اخلاق تبلیغ دین در جامعه چندصدایی', دو فصلنامه پژوهشنامه تبلیغ اسلامی, 5(11), pp. 7-34. doi: 10.22081/jip.2024.69904.1123
VANCOUVER
حسینی قلعه بهمن, سید اکبر. اخلاق تبلیغ دین در جامعه چندصدایی. دو فصلنامه پژوهشنامه تبلیغ اسلامی, 1403; 5(11): 7-34. doi: 10.22081/jip.2024.69904.1123